The secrets to happily ever after.
*English version & Nederlandse versie
Wouldn’t it be nice… if every one of us could find the one true love to spend the rest of our lives with. Loving, caring and growing together.
It is the happily ever after we are all looking for, but cannot seem to find that easily. That is because it might not be that easy after all. After celebrating the fortieth wedding anniversary of my parents this month, I decided to try and figure out what it takes to be happy and successful in a relationship after so long. Spoiler alert: it is not only love that is needed.
Breakups
Many people nowadays struggle to keep that fire burning. Divorce rates are skyrocketing and people tend to hop from one relationship to the other. If you feel that is where you need to be right now, by all means, do you. But if you get an unfulfilling feeling out of these experiences, that is saying something. Not to mention the many research papers stating this lifestyle will get lonely at some point, making you unhappy.
Please note, this blog is about keeping your relationship healthy and strong. But if you are abused in any way or your relationship causes depression, maybe it is best to get out of that situation.
If we go back a couple of decades to 1960 we can see that out of the eight marriages, one would end up divorced. Right now two marriages end up in divorce out of just four. So fewer couples get married and more couples end up divorced.
The major reasons behind these separations are lack of commitment, excessive arguing and unrealistic expectations. Seventy percent of the divorces are initiated by women. That is mostly because women often take on more of the emotional burden, they are more likely to feel held back and they no longer tolerate consistent unacceptable behaviour.
There are many more reasons of course, and I wonder, why the change of heart? Did we not know about each other’s imperfections going in? Or are we just not that prepared to accept each other anymore? The grass is always greener…
“No matter how hard the past, you can always begin again.”
— Buddha —
Puppy Love
Like with anything in life, it is good to start strong. But how can we, when we are too busy falling in love. They say love is blind and every relationship goes through different stages from blind to crystal clear. The duration of these stages differ depending on the people involved.
The first stage is the honeymoon phase where everything is amazing, we live in euphoria and the other person is like a drug to us. They can do no wrong;
The second stage is about reality. The power struggle between the two of you, finding your place in the relationship and dealing with all the changes coming with it;
The third stage is about calm seas. The stability you find with each other, the space that you need, complementing each other in life. The relationship matures like a great bottle of vintage champagne;
The fourth stage is where it gets interesting. The make it or break it decision towards commitment. You accept all the flaws, there is a different level of love and you can envision yourselves together in the future. You decide on fixing rather than walking away;
The fifth and final stage is ever lasting. The two of you wholeheartedly live in bliss and create a meaningful life. Struggles come and go, and you stick together. You nurture yourself and the relationship.
If you like it then you shoulda put a ring on it. But when you decide to commit before the third stage, chances are you will struggle down the line. You did not choose the true person but the image of that person to be with. And that is not saying the other person put on a mask, but it is you looking through rose tinted glasses. And you simply cannot make a good decision with clouded vision.
Champagne Love
Going back to the anniversary of my parents and why we were able to celebrate such a joyous event. Because of all the chaos at airports around the world we decided on a road trip to the champagne region in France. We always celebrate birthdays and anniversaries by popping a bottle, no matter where we are in the world.
I remember their twentieth anniversary. We flew to the Maldives with a stopover at Frankfurt airport. When I had a moment by myself I bought a bottle of Dom Pérignon vintage 1999, without them knowing. Why? Because that is the “Father of Champagne” and to my knowledge the quintessential elegant form of celebration. What I did not know, is that you cannot import alcohol into the Maldives. In the end, I could pick up the bottle when we left again without paying a fine, because it was an honest mistake.
Now back to France, after a tour in the cellars we learned everything there is to know about Champagne. How it is made, what the whole ageing process involves and understanding more about the grapes and vintages. My father wondered if they would have a bottle from 1982. The year they said “yes!”
I decided to ask about it, but chances were slim of us finding a bottle at all, even from other champagne houses. It did not stop me from (still) looking by the way. But the next best thing they could do was a bottle of Dom Pérignon vintage 1992, so that is how we celebrated at midnight. The champagne was sublime, well balanced and with a variety of subtle flavours and aromas. Exactly how a long lasting relationship should be.
I asked my parents what it takes to get to this point and of course continue. You know, if they did not feel a spark in the beginning and go through the before mentioned phases, I would not be here writing about love and relationships.
My mother said that life is giving and receiving. Patience is important, tolerating each other, and always think in a solutions.
My father immediately said: once I've made a decision, I'll go through with it. Of course there were problems, every relationship has problems, but then we talk about it. Sometimes you are at a point of giving up, but I simply do not operate like that. There is always a solution.
I asked them for a tip for the next generations. They said: Keep communicating with each other and be understanding towards each other.
Psychology & Science
First off, happily ever after is not easy. Even happy couples argue, but it is about how you communicate towards each other, also during those circumstances. Do you have the ability to understand and relate to each other’s feelings. Are you willing to work with each other, instead of against each other. Are you compatible?
So what does psychology say, and is science willing to share its findings? What are the secrets to a happy marriage, a long lasting relationship where you can gaze into each other’s eyes and let your heart whisper; “you are my happily ever after…”
Communicate clearly and often. This goes for anything in life really, but especially with your partner. You keep things healthy, respectful and mature. How can someone know what your needs are if you do not tell them. Not every one is a mind reader.
Research shows that expecting a fairy tale relationship is a prescription for disappointment. As stated before, a healthy relationship requires hard work. And do not fix the bad, but increase the good. Realise that we try to change someone, we are likely achieve the opposite.
Forget grand gestures, the big wins are in the small every day moments. It is just like in the romantic honeymoon phase, full of passion. If you let it sink into habituation you loose those tingles. If you keep it fun and exciting with the small things throughout your lives together, nothing can stop you. Think excitement. Try and pretend you are on a first date every time, you will put in that same effort that is needed.
Do not bring your past traumas into your relationship to reflect that on your partner. Deal with it professionally, go into therapy, otherwise it will accumulate and become an unnecessary heavy burden.
You do not always have to be right. Ask yourself, would I rather be right or be happy? In order for you to be right, the other person has to be wrong. In pointing that out you might think the other person will change, the reality is that rarely happens in such a situation. Focus on lowering your irritation, become happier and eventually that person might change. I repeat, might.
A little bit of empathy goes a long way. When you acknowledge each other’s feelings en truly listen to each other, you might understand what the other person is going through. When you pay attention to each other like this, the both of you feel more appreciated and you can get aligned.
As a matter of fact, appreciate each other more and often. Take time to share the appreciation with each other every day. This way you nurture each other’s strengths in stead of dreaming of the perfect partner to love.
You are whole as yourself. You have to fill your own bucket of happiness. Do not expect your partner to complete you or fill a void, otherwise you will become overly dependent. Give each other time and space to breath and have own interests, but definitely do not forget about each other to explore the world.
Change is inevitable. Acceptance is a choice. You will experience peace of mind once you realise that everything in the world is continuously changing, even a relationship, even our bodies and minds. Accept each other through change and try to support each other. That is the team spirit.
Forgive. Even if you have done all the above, it is possible that you might get hurt by something. Forgive your partner and deal with the feelings together. You committed to something special, and if we let something small build up, it can explode and make a mess.
Happily ever after
Now that these points are listed, they make all the sense in the world. And then reality teaches us that when you are dealing with human beings, you have to deal with emotions. And that is quite complex.
What I learned in life by experience and talking to older generations about this topic is that if you have a gut feeling about someone, trust it and act on it. If you feel that this is the one you want to be with, work with and grow with… go for it and stick with it!
“When the going gets tough, the tough get going.”
— English proverb —
As I finish this blog, I am about to get ready for the wedding of my cousin. I button my shirt, put on my suit and tie, dresscode tenue de ville, as I grab my keys to go to Rotterdam. Wiren and Fatiha promise each other love, and I will make sure they get to read this blog after their honeymoon.
Cheers! 🥂
Nederlands:
Zou het niet mooi zijn... als een ieder van ons de ware liefde zou kunnen vinden om de rest van ons leven mee te kunnen doorbrengen. Liefdevol, zorgzaam en samen groeiend.
Het is het “ze leefden nog lang en gelukkig” waar we allemaal naar streven, maar helaas niet voor het oprapen ligt. Dat komt omdat het wellicht toch niet zo eenvoudig is als we denken. Na de viering van het veertigste huwelijksjubileum van mijn ouders, besloot ik op zoek te gaan naar wat nodig voor zo een gelukkige en succesvolle langdurige relatie. Tipje van de sluier: het is niet alleen liefde dat nodig is.
Relatiebreuk
Veel mensen worstelen tegenwoordig om dat vuurtje brandend te houden. Het aantal echtscheidingen schiet omhoog en mensen hebben de neiging om van de ene relatie naar de andere te springen. Als dat je doel is, ga vooral door. Maar als je een onbevredigend gevoel krijgt bij deze ervaringen, wil dat wat zeggen. Om nog maar te zwijgen van de vele onderzoeken die stellen dat deze levensstijl op een gegeven moment zal leiden tot eenzaamheid, waardoor je uiteindelijk ongelukkig wordt.
Let op, deze blog gaat over het gezond en sterk houden van je relatie. Maar als je op één of andere manier wordt misbruikt of als je depressief wordt in je relatie, is het misschien het beste om uit die situatie te stappen.
Als we een aantal decennia teruggaan naar 1960, kunnen we zien dat van de acht huwelijken er één strand. Op dit moment eindigen twee van de vier huwelijken in een scheiding. Dus, minder stelletjes trouwen en meer gaan uiteindelijk scheiden.
De belangrijkste redenen voor deze scheidingen zijn gebrek aan betrokkenheid, ruzies en onrealistische verwachtingen. Zeventig procent van de echtscheidingen wordt geïnitieerd door vrouwen. Dat komt vooral omdat vrouwen vaak meer van de emotionele last op zich nemen, ze zich eerder achtergesteld voelen en stelselmatig onaanvaardbaar gedrag niet langer tolereren.
Er zijn natuurlijk veel meer redenen, en ik vraag me af, waar komt de plotselinge verandering in gedachte vandaan? Wisten we niet van elkaars imperfecties? Of zijn we gewoon niet meer bereid om elkaar te accepteren voor wie we zijn? Het gras is altijd groener…
"Hoe moeilijk het verleden ook is, je kunt altijd opnieuw beginnen."
— Boeddha —
Kalverliefde
Zoals met alles in het leven, is het goed om sterk te beginnen. Maar hoe is dat mogelijk, als we het te druk hebben met verliefd zijn. Ze zeggen dat liefde blind maakt en elke relatie doorloopt verschillende stadia, van volledig blind tot glashelder. De duur van deze fasen is afhankelijk van de personen zelf.
De eerste fase is de huwelijksnacht fase waarin alles geweldig is, we leven in euforie en de ander is als een drug voor ons. Ze kunnen niets verkeerd doen;
De tweede fase gaat over de realiteit. De machtsstrijd tussen twee mensen, je plek vinden in de relatie en omgaan met alle veranderingen die daarbij komen kijken;
De derde fase gaat over kalmte. De stabiliteit die je bij elkaar vindt, de ruimte die je nodig hebt, elkaar aanvullen in het leven. De relatie rijpt als een goede fles champagne;
In de vierde fase wordt het interessant. De allesbeslissende ‘maken of kraken' van committeren of binden. Je accepteert alle gebreken, er is een ander niveau van liefde en je kunt elkaar samen in de toekomst voorstellen. Je besluit dat repareren beter is dan weglopen;
De vijfde en laatste fase is voor eeuwig. Twee mensen leven met hart en ziel in gelukzaligheid en creëren een waardevol leven. Ruzies of botsingen komen en gaan, en je blijft bij elkaar. Je koestert jezelf en de relatie.
If you like it then you shoulda put a ring on it, oftewel als je iemand ziet die je bevalt, moet je er een ring omdoen. Maar als je besluit om je vóór de derde fase te committeren, is de kans groot dat je het moeilijk zult hebben. Je hebt niet gekozen voor de ware aard van de persoon, maar het beeld van die persoon. En dat wil niet zeggen dat de ander een masker opzet, maar jij bent degene die door een roze bril kijkt. En met een vertroebeld zicht kun je simpelweg geen goede beslissing nemen.
Champagne Liefde
Even terug naar het jubileum van mijn ouders en hoe het is gekomen dat we zo een heugelijke gebeurtenis konden vieren. Vanwege alle chaos op luchthavens over de hele wereld besloten we een road trip te maken naar de champagnestreek in Frankrijk. Wij vieren verjaardagen en jubilea altijd met bubbels, waar ter wereld we ook zijn.
Ik herinner me hun twintigste jubileum. We vlogen naar de Malediven met een tussenstop op de luchthaven van Frankfurt. Toen ik even alleen was, kocht ik een fles Dom Pérignon vintage 1999, zonder dat ze het wisten. Waarom? Want dat is de “Vader van de Champagne” en naar mijn weten de typische en elegante vorm van feestvieren. Wat ik niet wist, is dat je geen alcohol mag importeren in de Malediven. Uiteindelijk kon ik de fles bij vertrek weer ophalen zonder een boete te betalen, want het was een oprechte vergissing.
Nu terug naar Frankrijk, na een rondleiding in de kelders hebben we alles geleerd over champagne. Hoe het wordt gemaakt, wat het hele rijpingsproces inhoudt en meer weetjes over de druiven en jaargangen. Mijn vader vroeg zich af of ze een fles uit 1982 zouden hebben. Het jaar waarin ze “ja!” zeiden tegen elkaar.
Ik besloot ernaar te vragen, maar kreeg te horen dat de kans heel klein was dat we überhaupt een fles zouden vinden van dat jaartal, zelfs bij andere champagnehuizen. Het weerhield mij er overigens niet van (nu nog) door te zoeken. Maar het beste wat ze konden doen was een fles Dom Pérignon vintage 1992, dus zo vierden we het om middernacht 22/7/22. De champagne was subliem, goed uitgebalanceerd en met een verscheidenheid aan subtiele smaken en aroma's. Precies hoe een langdurige relatie zou moeten zijn.
Ik vroeg mijn ouders wat er nodig is om op dit punt te komen en natuurlijk door te gaan. Weet je, als ze in het begin geen vonk zouden voelen en de eerder genoemde fasen niet hadden doorlopen, zou ik hier nu niet kunnen schrijven over liefde en relaties.
Mijn moeder zei dat het leven geven en nemen is. Verdraagzaamheid is belangrijk, het helpt om vooral geduld te hebben met elkaar en denk altijd oplossingsgericht.
Mijn vader zei direct, als ik eenmaal een besluit genomen heb, dan ga ik ermee door. Natuurlijk waren er problemen, elke relatie kent problemen, maar als die er zijn dan praten we erover. Soms sta je op het punt van opgeven, maar zomaar opgeven ken ik niet. Er is altijd een oplossing.
Een tip voor de volgende generaties: Blijf communiceren met elkaar en heb begrip voor elkaar.
Psychologie en Wetenschap
Ten eerste, ‘voor altijd’ en ‘tot de dood ons scheidt’ is niet gemakkelijk. Zelfs gelukkige stellen hebben ruzie, maar het gaat erom hoe je met elkaar communiceert, ook in die omstandigheden. Heb je het vermogen om elkaars gevoelens te begrijpen en ermee om te gaan. Ben je bereid om met elkaar samen te werken, in plaats van tegen elkaar. Ben je verenigbaar?
Dus wat zegt de psychologie, en kan de wetenschap een steentje bijdragen? Wat zijn de geheimen van een gelukkig huwelijk, een langdurige relatie waarin je in elkaars ogen kunt turen en je hart kunt laten fluisteren; "jij bent mijn alles, voor altijd ..."
Communiceer duidelijk en vaak. Dit geldt eigenlijk voor alles in het leven, maar vooral met je partner. Je houdt de relatie daarmee gezond, respectvol en volwassen. Hoe kan iemand weten wat je behoeften zijn als je ze niet vertelt. Niet iedereen kan gedachten lezen.
Onderzoek toont aan dat het verwachten van een sprookjesachtige relatie een recept is voor teleurstelling. Zoals eerder vermeld, vereist een gezonde relatie hard werken. En probeer niet de minpunten te verbeteren, maar verstevig en vergoot de positieve dingen. Realiseer je dat als we iemand proberen te veranderen, we vaak juist het tegenovergestelde bereiken.
Vergeet grote gebaren, de grote overwinningen zitten in de kleine alledaagse momenten. Het is net als tijdens de romantische beginfase, vol passie. Als je het laat wegebben door de sleur verlies je die kriebels. Als je het in je leven samen leuk en spannend houdt met de kleine dingen, kan niets je meer tegenhouden. Denk aan spanning en plezier. Probeer elke keer te doen alsof je op een eerste date bent, je zult dan dezelfde moeite doen die nodig is.
Breng je trauma's uit het verleden niet mee in je relatie en spiegel dat niet af op je partner. Zoek hulp en ga in therapie, anders stapelt het zich op en hangt het onnodig als een donkere wolk over de relatie.
Je hoeft niet altijd gelijk te hebben. Stel jezelf de vraag: heb ik liever gelijk of ben ik liever gelukkig? Om ervoor te zorgen dat jij gelijk hebt, moet de ander ongelijk hebben. Door de ander daarop te wijzen denk je misschien dat de ander zal veranderen, de realiteit zien dat dit zelden gebeurt in een dergelijke situatie. Concentreer je op het verminderen van je irritatie, word gelukkiger en misschien verandert die persoon ooit. Ik herhaal, misschien.
Een klein beetje empathie helpt. Wanneer je elkaars gevoelens erkent en echt naar elkaar luistert, begrijp je misschien wat de ander doormaakt. Wanneer je kennis neemt van elkaar, voelen beide zich meer gewaardeerd en kun je uiteindelijk één taal spreken.
Over waardering gesproken, waardeer elkaar vaker. Neem elke dag de tijd om waardering naar elkaar te uiten. Op deze manier koester je elkaars sterke punten in plaats van te dromen over die persoon die alles perfect doet om van te houden.
Je bent compleet hoe je bent. Je moet je eigen bakje van geluk vullen. Verwacht niet dat je partner je compleet maakt of een leegte opvult, anders word je te afhankelijk. Geef elkaar tijd en ademruimte om eigen interesses te hebben, maar vergeet elkaar zeker niet om de wereld verder te verkennen.
Verandering is onvermijdelijk, acceptatie daarvan is een keuze. Je zult gemoedsrust ervaren als je je realiseert dat alles in de wereld continu verandert, zelfs een relatie, zelfs ons lichaam en onze gedachten. Accepteer elkaar door alle verandering heen en probeer elkaar te steunen. Dat is de teamgeest.
Vergeven. Zelfs als je al het bovenstaande hebt gedaan, is het mogelijk dat je door iets gekwetst wordt. Vergeef je partner en ga samen om met de gevoelens. Je hebt je gecommitteerd aan iets speciaals, en als we iets kleins laten borrelen, kan het uiteindelijk exploderen en een grote puinhoop achterlaten.
En ze leefden nog lang en gelukkig
Nu deze punten zo onder elkaar staan zijn ze vanzelfsprekend. En toch leert de realiteit ons dat als je met mensen te maken hebt, je met emoties te maken hebt. En dat, is best ingewikkeld.
Wat ik in het leven heb geleerd middels eigen ervaring en door met oudere generaties over dit onderwerp te praten, is dat als je een onderbuikgevoel hebt over iemand, je het moet vertrouwen en ernaar moet handelen. Als je voelt dat dit degene is waar je mee wilt zijn, naartoe wil werken en mee wil groeien... ga ervoor en hou vol!
“Als het erop aankomt, zetten de sterken door.”
— Engels spreekwoord —
Terwijl ik deze blog afrond, sta ik op het punt me klaar te maken voor de bruiloft van mijn neefje. Ik knoop mijn overhemd dicht, trek mijn pak aan en doe een stropdas om, dresscode tenue de ville, terwijl ik mijn sleutels pak om naar Rotterdam te rijden. Wiren en Fatiha beloven elkaar de liefde, en ik zal ervoor zorgen dat ze deze blog kunnen lezen na hun huwelijksreis.
Proost! 🥂